کسی بلده ترجمه کنه

آیه اول به ما توصیه می کند و می گوید: دیگران را تعیین نکنید. و آنها را با نام هایی که از آنها متنفر است ، صدا نزنید. من به مارا ، اید الله و لولو ، یک نقص ، جو ، میلان ، را شیر ، وی ، آن دا نبی ، من ، با ضیافتش تهمت زدم ، یک پنی فسق! و هر کس این کار را بکند ، از ستمگران است ، پس خداوند متعال در این دو پسر غرق شده است: بدنام کردن دیگران و توهین به آنها با نام های زشت. تصور غلط ، که بدون شواهد منطقی - جاسوسی ، یک نفر را به شخص دیگر القا می کند ، و تلاش زشتی برای افشای اسرار افراد برای افشای آنها است ، و این یکی از گناهان بزرگ در دفتر ما و یکی از بد اخلاق ها است. و حماقت ، که یکی از دلایل اصلی قطع ارتباط بین مردم است. مونا مفسران سوره حجرات را ناراحت می کند ، که این دو آیه در سوره اخلاق وسواس زیادی نسبت به آن داشته است.